Τειχισμένοι Ορίζοντες

Εμβληματικός ηγέτης των Pink Floyd , και κύριος δημιουργός του ιστορικού τους άλμπουμ «The Wall», ο θρυλικός Roger Waters διηγείται τα πάθη των Παλαιστινίων από τον «φράκτη ασφαλείας» με το οποίο έχει περιζώσει το Ισραήλ τη Δυτική Όχθη, σε μία μικρού μήκους ταινία, η οποία παρουσιάσθηκε στην Ανατολική Ιερουσαλήμ.
Χρηματοδοτημένη από τον ΟΗΕ, η 15λεπτη αυτή ταινία με τίτλο «Walled Horizons» (Τειχισμένοι Ορίζοντες) δημιουργήθηκε με την ευκαιρία της πέμπτης επετείου από την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου, που χαρακτήριζε «παράνομο» τον φράκτη και αξίωνε την καταστροφή του.

Η ταινία ξεκινά δείχνοντας τον Waters να περπατά υπό τη σκιά ενός μπετονένιου τείχους σε κάποιο σημείο της Δυτικής Όχθης.

«Ο λόγος ύπαρξης των τοίχων είναι πάντοτε ο φόβος, είτε πρόκειται για τα τείχη που εγείρουμε γύρω από τον εαυτό μας, είτε εκείνα -όπως ακριβώς τούτα εδώ- που κατασκευάζουν οι φοβισμένες κυβερνήσεις», τονίζει ο Waters.

«Είναι πάντοτε έκφραση ενός αβυσσαλέου συναισθήματος ανασφάλειας», τονίζει ο θρυλικός μπασίστας των Pink Floyd , δημιουργός των περισσοτέρων από τα τραγούδια στο Τhe Wall.
Η ταινία παρουσιάζει τους υπεύθυνους ασφαλείας του Ισραήλ που εμπλέκονται στην κατασκευή του τείχους, καθώς και εικόνες αρχείου με πολύνεκρες επιθέσεις αυτοκτονίας.

Για τους Παλαιστινίους, ο φράκτης αυτός δεν είναι τίποτε λιγότερο από «έναν τοίχο Απαρτχάιντ», που καταπατά σημαντικό τμήμα της Δ.Όχθης, διαιρεί οικογένειες, χωρίζει τους χωρικούς από τα κτήματά τους και τεμαχίζει το δυτικό τμήμα της Ιερουσαλήμ, όπου η παλαιστινιακή πλευρά θέλει να εγκαταστήσει την πρωτεύουσα ενός μελλοντικού κράτους της.

Στην ταινία παρουσιάζεται ιδιαίτερα η περίπτωση ενός χωρικού, ο οποίος εξαιτίας του τείχους έχει χάσει πολλά εκτάρια της γης του.

«Η ιδέα να ζει κανείς μέσα σε μία τεράστια φυλακή με τρομοκρατεί», τονίζει ο Waters προτού ψεκάσει μπροστά από το τείχος «We don't need no thought control» (Δεν χρειαζόμαστε να μας ελέγχουν τη σκέψη), τον διάσημο στίχο από το τραγούδι του «Another brick in the wall» (Άλλο ένα τούβλο στον τοίχο).

Στην τελευταία σκηνή της ταινίας παρουσιάζεται ένα πλήθος Παλαιστινίων στοιβαγμένων σε ένα στενό διάδρομο, οροθετημένο από κάγκελα, περιμένοντας στην ουρά για να διασχίσουν ένα ισραηλινό οδόφραγμα.

«Θελήσαμε να υπενθυμίσουμε το μήνυμα του ύπατου δικαστικού σώματος στον κόσμο πως είναι απαράδεκτο να υψώνουμε ένα τείχος στον κήπο του γείτονά μας», τονίζει ο φιλανδός σκηνοθέτης της ταινίας Yohan Eriksson.

τράπεζα, η (τετράπεζα, τετρα- και πέζα=πους)

Το κείμενο που ακολουθεί είναι το γράμμα που έστειλε μια 96άχρονη γυναίκα σε μια Τράπεζα. Διαβάζοντας το μου φάνηκε διασκεδαστικό. Ο Διευθυντής της Τράπεζας που το έλαβε ίσως το βρήκε εξίσου διασκεδαστικό και το δημοσίευσε στην εφημερίδα «New York Times». Ίσως, αυτές τις μέρες της fake-κρίσης, είναι οτι πιο δημιουργικό μπορεί να κάνει ο καθένας μας ως ελάχιστη ανταπώδωση στον χρηματο-πιστωτικό του ευεργέτη...

«Αγαπητέ κύριε, Σας ευχαριστώ που σφραγίσατε την επιταγή μου με την οποία σκόπευα να πληρώσω τον υδραυλικό τον περασμένο μήνα. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου, δεν πρέπει να πέρασαν ούτε 3 νανοδευτερόλεπτα μεταξύ του σφραγίσματος της επιταγής μου και της αυτόματης κατάθεσης της σύνταξής μου από το δημόσιο!
Θα πρέπει να σας ευχαριστήσω και για το πρόστιμο των 30 δολαρίων πουχρεώσατε το λογαριασμό μου ως πέναλτι για την ταλαιπωρία που προκάλεσα στην Τράπεζά σας. Η ευγνωμοσύνη μου ξεχειλίζει κυρίως γιατί με κάνατε να ξανασκεφτώ τους τρόπους με τους οποίους αντιμετωπίζω τα οικονομικά μου.
Έχω προσέξει πως κάθε φορά που προσπαθώ να επικοινωνήσω μαζί σας η μόνη μου παρηγοριά είναι η απρόσωπη και ασύμφορη οντότητα που έχει γίνει η Τράπεζά σας.
Από εδώ και στο εξής, όπως ακριβώς κάνετε κι εσείς, θα κάνω τις συνδιαλλαγές μου μαζί σας προσωπικώς. Οι πληρωμές της υποθήκης και του δανείου μου δε θα γίνονται αυτόματα, αλλά θα φτάνουν στην Τράπεζά σας με επιταγή στο όνομα ενός υπαλλήλου, που θα ορίσετε εσείς. Να θυμάστε πως είναι αδίκημα να ανοιχτεί η αλληλογραφία που θα περιέχει την επιταγή από κάποιον άλλον και όχι από τον παραλήπτη.
Σας επισυνάπτω την αίτηση που θα πρέπει να συμπληρώσει ο υπάλληλος που θα ορίσετε. Σας ζητώ συγγνώμη για το 8σελιδο μέγεθός της, αλλά θα πρέπει να γνωρίζω γι' αυτόν όσα γνωρίζει η Τράπεζά σας για μένα. Σημειώστε πως όλες οι πληροφορίες που αφορούν το ιατρικό ιστορικό του θα πρέπει να υπογραφούν από το αρμόδιο Υγειονομικό τμήμα, ενώ και οι πληροφορίες για τα οικονομικά του θα πρέπει να συνοδεύονται από τα κατάλληλα θεωρημένα αντίγραφα-ντοκουμέντα.
Στη συνέχεια θα πρέπει να εκδώσω ένα PIN, τον οποίο θα χρησιμοποιεί ο υπάλληλός σας στις συναλλαγές μαζί μου. Λυπάμαι, αλλά δε θα είναι μικρότερο από 28 νούμερα - τόσα είναι και τα νούμερα που πληκτρολογώ κάθε φορά που καλώ το telephone banking και πρέπει να συνδεθώ με το λογαριασμό μου. Κι επειδή, όπως λένε, η μίμηση είναι η υπέρτατη κολακεία, επιτρέψτε μου να σας αντιγράψω.
Επιτρέψτε μου επίσης να σας γνωστοποιήσω και τα ακόλουθα. Όταν θα μου τηλεφωνείτε, θα πατάτε τα ακόλουθα κουμπιά:
1. Για να κλείσετε ραντεβού να με δείτε.
2. Για να με ρωτήσετε για μια πληρωμή που δεν έγινε.
3. Για να μεταφέρετε το τηλεφώνημα στο σαλόνι σε περίπτωση που είμαι εκεί.
4. Για να μεταφέρετε το τηλεφώνημα στην κρεβατοκάμαρα σε περίπτωση που κοιμάμαι.
5. Για να μεταφέρετε το τηλεφώνημα στην τουαλέτα σε περίπτωση που με καλεί η φύση.
6. Για να μεταφέρετε το τηλεφώνημα στο κινητό μου σε περίπτωση που λείπω από το σπίτι.
7. Για να στείλετε e-mail στον υπολογιστή μου, απαιτείται ένας μυστικός κωδικός, ο οποίος και θα σας αποσταλεί εν ευθέτω χρόνω.
8. Για να επιστρέψετε στο κύριο μενού και να ξανακούσετε τις επιλογές 1-7.
9. Για να διατυπώσετε κάποιο αίτημα ή παράπονο. Κατόπιν θα μπείτε σε αναμονή ανάλογα με την πληρότητα του αυτόματου τηλεφωνητή μου.
Καθ' όλη τη διάρκεια του τηλεφωνήματος θα παίζει χαλαρωτική μουσική. Αν, ωστόσο, χρειαστεί να περιμένετε πολύ, λυπάμαι, αλλά ακολουθώντας και πάλι το παράδειγμά σας, θα πρέπει να σας χρεώσω με ένα ποσό για τη διαδικασία.
Κλείνοντας, σας εύχομαι ένα ευτυχισμένο και λιγότερο κερδοφόρο νέο έτος.
Η ταπεινή σας πελάτισσα.»

Στείλε και εσύ ενα γράμμα στην τραπεζά σου, μπορείς!!!

χωρίς τίτλο...

Πενθούμε με οδύνη το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου . Ας προσπαθήσουμε, μέσα από την οδύνη, να αλλάξουμε τη μοίρα που έγινε η ανεπάρκειά μας.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρούσαμε να καλλιεργείται συστηματικά η εφιαλτική εκδοχή μιας κοινωνίας που μισεί το μέλλον της, που κενώνει το πνευματικό και εθνικό περιεχόμενο της πολιτικής της ύπαρξης.

Στοχοποιήθηκε η νεολαία. Στοχοποιήθηκαν τα σχολεια και τα Πανεπιστήμια . Η κοινωνία τα υποβάθμισε, αποπροσανατολίστηκε και έγινε πολύ ευέξαπτη μόνο με τις οργισμένες αντισυμβατικές δράσεις ορισμένων νεων.

Παρατηρούσαμε…

Ύβρεις και μίσος κατά των πνευματικών ανθρώπων και θεσμών επειδή αντιστέκονται στην αγοραία τάξη της καπατσοσύνης, στην απατηλή λάμψη της φευγαλέας τηλεοπτικής αλαζονείας, στην κενότητα νοημάτων και συναισθημάτων.

Στιγματισμός και μίσος κατά των νέων που σπουδάζουν, εργασιακή απαξίωση των νέων που εργάζονται, γελοιοποίηση όσων διαφέρουν και τολμούν να δηλώνουν τη διαφορά τους.

Γνωρίζουμε από καιρό πως η φονική εκδοχή της καταστολής είναι το αναμενόμενο ή σχεδιαζόμενο επόμενο στάδιο μιας αλλοτριωμένης ένοπλης μηχανής. Μετά την αλαζονική υποκρισία, μετά την κλοπή και την ατιμωρησία, ο χρόνιος κρατικός ιλεγκαλισμός εισήλθε στο ύστατο σύνορο της δημοκρατίας.

Όπως τραγούδησε και ο Ρότζερ Γουότερς έχουμε μουδιάσει βολικά , δεν νομίζετε???

Το σύμφωνο συμβίωσης και η Εκκλησία

Διαβάζοντας την απόλυτα ψύχραιμη και φωτισμένη πένα του Κώστα Ε. Μπέη, κατάλαβα λογικά αυτό που είχα καταλάβει διαισθητικά, το γιατί το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης είναι απαραίτητο να υπάρχει σε μια ευνομούμενη πολιτεία. Επίσης κατάλαβα την περιέλιξη εκκλησίας κράτους πάνω στο θέμα...


(...)Για πρώτη φορά ο Ιουστινιανός αξίωσε, προς απόδειξη του γάμου, την υπογραφή προικοσυμβολαίου, κάτι που αργότερα οι Ισαυροι καθιέρωσαν ως συστατικό τύπο, με εξαίρεση τους απόρους, των οποίων ο γάμος ήταν έγκυρος, αν γινόταν ενώπιον φίλων ή με την απλή ευλογία ιερέα, δίχως ιεροτελεστία, κάτι που καθιερώθηκε από τον Λέοντα ς', το 895, μόνο για τους ελεύθερους πολίτες, ενώ στους δούλους επεκτάθηκε από τον Αλέξιο Κομνηνό (μεταξύ 1085 και 1095). Τέλος, κατά την πατριαρχία του Λουκά Χρυσοβέργη (1156-1169) διακηρύχτηκε ότι ο μη ιερολογημένος γάμος συνιστά πορνεία. Οπωσδήποτε, η έως το 1983 αποκλειστικότητα του θρησκευτικού γάμου δημιουργούσε αδιέξοδα για τον Ελληνα ορθόδοξο που ήθελε να έλθει σε κοινωνία γάμου με ετερόθρησκο ή άθεο, ακόμη και με ετερόδοξο, ο οποίος δεσμευόταν συμβολαιογραφικώς ν' ανατραφούν τα παιδιά στην Ορθοδοξία. Υπό το βάρος των διεθνών δεσμεύσεων της χώρας, αυτή η κατάσταση έληξε το 1983 με τη νομοθετική καθιέρωση του πολιτικού γάμου, στον οποίο η Εκκλησία αντέδρασε, όπως και τώρα, που εξαγγέλθηκε η επικείμενη νομοθετική εισαγωγή του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης, χαρακτηρίζοντας ως πορνεία κάθε γάμο ή ένωση που δεν στηρίζεται στη δική της ιεροτελεστία.(...)
Απόσπασμα από το άρθρο του Κώστα Ε. Μπέη στην Ελευθεροτυπία, όλο το άρθρο εδώ.

Το δημοψήφισμα, ο Καποδίστριας και οι προστάτιδες δυνάμεις...

Από τον Καποδίστρια κιόλας η Ελλάδα θα μπορούσε να έχει “Δημοκρατία”. Και για να μην παρεξηγηθώ εξηγούμε. Ο Καποδίστριας είναι εθνικός ήρωας της Ελβετίας. Ελάχιστοι το γνωρίζουμε. Δεν έχει όμως αυτό σημασία όσο το γιατί έχει αυτό τον τίτλο. Αυτό τον τίτλο τον έχει γιατί έχει γράψει το σύνταγμα της Ελβετίας. Μα καλά εντάξει έγραψε το σύνταγμα μιας άλλης χώρας θα μου πείτε και τον έκαναν εθνικό τους ήρωα, ε και?? Και όμως το σύνταγμα της Ελβετίας αν του ρίξουμε μια σύντομη ματιά θα δούμε ότι έχει πολλές καινοτομίες για την εποχή του. Καταρχήν καντόνια, είναι μορφή περιφερειακής υποδιαίρεσης της χώρας με παρά πολλά σημεία αυτονομίας. Αυτονομία που έχει να κάνει με την εκπαίδευση, με την ασφάλιση, με την φορολογία κλπ. Όλα όσα μας απασχολούν έντονα σήμερα στην Ελλάδα δηλαδή. Επίσης πρέπει να πούμε ότι στο σύνταγμα αυτό το σημαντικότερο σημείο είναι ο τρόπος λήψεις των αποφάσεων. Το κάθε καντόνι αποφασίζει για κάποιο σημαντικό θέμα που το αφορά μετά από μια σειρά δημοψηφισμάτων. Δηλαδή η τοπική κυβέρνηση ασκεί καθαρά εκτελεστική εξουσία. Το τοπικό κοινοβούλιο προκρίνει τα θέματα προς διαβούλευση με την κοινωνία και ο “δήμος” ασκεί την νομοθετική εξουσία.

Αν λοιπόν δεν καταφέρνανε να “τελειώσουνε” τον Καποδίστρια πριν την ώρα του μάλλον στην Ελλάδα θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Όμως η “καλή κοινωνία” της εποχής είχε άλλα σχέδια και φυσικά δεν θα επέτρεπε σε έναν οραματιστή δημοκράτη να περάσει τα δικά του... Και ούτε φυσικά θα επέτρεπαν ποτέ σε μια τέτοια εποχή να υπάρχει στα Βαλκάνια μια κοιτίδα άμεσης δημοκρατίας που θα μπορούσε να εξαχθεί και στα υπόλοιπα Βαλκάνια. Και καθολική ελευθερία και γνήσια δημοκρατία πήγαινε πάρα πολύ για το κρατίδιο που “άφησαν” να δημιουργηθεί οι μεγάλες και “προστάτιδες” δυνάμεις. Δυστυχώς ο Καποδίστριας δεν επικράτησε τότε, δολοφονήθηκε από τον Μαυρομιχάλη. Όμως στην εσωτερική μάχη που γίνεται στον καθένα μας ας μην αφήσουμε τους μικρούς μαυρομιχάληδες που κρύβουμε μέσα μας να κερδίσουν για ακόμα μια φορά...