Με αφορμή τον πρόσφατο θάνατο του άστεγου στον Πειραιά από την εκτροχίαση του βαγονιού του τραίνου θα ήθελα να εκφράσω έναν προβληματισμό η μάλλον την αγανάκτηση μου για την κατάσταση των αστέγων στην Ελλάδα.
Σίγουρα η εκτροχίαση ήταν ένα τυχαίο γεγονός που οφείλεται σε ανθρώπινο λάθος αλλά δεν θέλω να εστιάσω εκεί. Ο προβληματισμός μου είναι ότι ο κόσμος δεν ευαισθητοποιείται στο θέμα των αστέγων.
Στον Πειραιά συγκεκριμένα υπάρχουν πάρα πολλοί άστεγοι οι οποίοι τριγυρίζουν ζητώντας ελεημοσύνη αλλά και κάποιοι άλλοι που κάθονται σε συγκεκριμένα μέρη και περιμένουν το οτιδήποτε από τον καθέναν μας.
Είναι πολύ άσχημο και το έχω ζήσει πολλές φορές το να περνάς μπροστά από κάποιον άστεγο και να μην του δίνεις σημασία. Οι άνθρωποι μερικές φορές είμαστε σκληροί. Η ελληνική κοινωνία δεν αγαπά τους αστέγους της. Η πολιτεία, όχι μόνο δεν τους αγαπά αλλά τους αγνοεί επιδεικτικά χωρίς να ξέρω τον λόγο.
Εκεί που θέλω να καταλήξω χωρίς να μακρηγορώ είναι ότι μερικοί άνθρωποι δεν ξεκίνησαν την ζωή τους από την ίδια αφετηρία όπως άλλοι ή όπως αυτοί που έχουν την δυνατότητα να διαβάσουν αυτό το κείμενο. Έχω να κάνω πάρα πολλές προτάσεις για την καλύτερη διαβίωση των αστέγων αλλά δεν θα έχει κανένα νόημα. Νόημα θα έχει να ασχοληθεί ο κόσμος με το πάρα πολύ σημαντικό θέμα και ειδικότερα η πολιτεία.
Με την υπάρχουσα κατάσταση των αστέγων στην Ελλάδα έρχομαι να ρωτήσω τελικά, μήπως ήταν καλύτερα για εκείνον τον ανθρωπάκο που τον πάτησε το τραίνο?
Σίγουρα η εκτροχίαση ήταν ένα τυχαίο γεγονός που οφείλεται σε ανθρώπινο λάθος αλλά δεν θέλω να εστιάσω εκεί. Ο προβληματισμός μου είναι ότι ο κόσμος δεν ευαισθητοποιείται στο θέμα των αστέγων.
Στον Πειραιά συγκεκριμένα υπάρχουν πάρα πολλοί άστεγοι οι οποίοι τριγυρίζουν ζητώντας ελεημοσύνη αλλά και κάποιοι άλλοι που κάθονται σε συγκεκριμένα μέρη και περιμένουν το οτιδήποτε από τον καθέναν μας.
Είναι πολύ άσχημο και το έχω ζήσει πολλές φορές το να περνάς μπροστά από κάποιον άστεγο και να μην του δίνεις σημασία. Οι άνθρωποι μερικές φορές είμαστε σκληροί. Η ελληνική κοινωνία δεν αγαπά τους αστέγους της. Η πολιτεία, όχι μόνο δεν τους αγαπά αλλά τους αγνοεί επιδεικτικά χωρίς να ξέρω τον λόγο.
Εκεί που θέλω να καταλήξω χωρίς να μακρηγορώ είναι ότι μερικοί άνθρωποι δεν ξεκίνησαν την ζωή τους από την ίδια αφετηρία όπως άλλοι ή όπως αυτοί που έχουν την δυνατότητα να διαβάσουν αυτό το κείμενο. Έχω να κάνω πάρα πολλές προτάσεις για την καλύτερη διαβίωση των αστέγων αλλά δεν θα έχει κανένα νόημα. Νόημα θα έχει να ασχοληθεί ο κόσμος με το πάρα πολύ σημαντικό θέμα και ειδικότερα η πολιτεία.
Με την υπάρχουσα κατάσταση των αστέγων στην Ελλάδα έρχομαι να ρωτήσω τελικά, μήπως ήταν καλύτερα για εκείνον τον ανθρωπάκο που τον πάτησε το τραίνο?
1 σχόλιο:
Καλή αρχή ΦΙΛΕ Μαρκήσιε!!!
Δημοσίευση σχολίου