Πάντα υπήρχαν και υπάρχουν, σε μια διευρυμένη προβολή του πράγματος, ομάδες ανθρώπων που υπερασπίζονται τα συμφέροντα τους. Άτυπες ομάδες, ομάδες θεσμοί, ομάδες μυστικές, ομάδες ορθόδοξες, ομάδες αιρετικές κλπ. Ξεκινώντας από τις πρωτόγονες φυλές όπου η ομάδα ήταν ταυτισμένη με την έννοια κοινωνία, μέχρι σήμερα όπου κάθε κοινωνία αποτελείται από πάρα πολλές ομάδες καθώς επίσης και κάθε μέλος μπορεί να ανήκει σε πλέον της μίας ομάδας.
Οι ομάδες αυτές συγκροτούν μοχλούς πίεσης, που μπορεί να λέγονται κόμματα (με την παραδοσιακή μορφή), lobby’s (με την ελιτίστικη μορφή), Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (με την κινηματική μορφή), κλπ. Στόχος όλων αυτών των ομάδων είναι να λειτουργούν με τρόπο τέτοιο ώστε εκμεταλλευόμενοι την εξουσία που διαχειρίζονται, να ωφεληθούν με τρόπο άμεσο ή έμμεσο τα άτομα που απαρτίζουν την ομάδα.
Μπορούμε λοιπόν να παρομοιάσουμε μια κοινωνία με μια «χύτρα» όπου δημιουργούνται στο εσωτερικό της αντίρροπες και μεγάλες πιέσεις όσο θερμαίνεται. Η θέρμανση είναι οι ενέργειες που πραγματώνονται από τις ομάδες. Όσο περισσότερη ενέργεια – θερμότητα απελευθερώνεται τόσο μεγαλύτερος είναι ο αναβρασμός και οι πιέσεις που δημιουργούνται. Βέβαια ως γνωστόν κάθε χύτρα έχει τις βαλβίδες ασφαλείας της, έτσι και κάθε κοινωνία που θέλει να φέρει με αξιώσεις τον προσδιορισμό οργανωμένη.
Μόνο που κάποιες φορές οι βαλβίδες ασφαλείας δεν λειτουργούν, για πολλούς λόγους, ή οι βαλβίδες ασφαλείας δεν αρκούν για αποσυμπίεση. Τότε συμβαίνουν εκρήξεις!!! Όμως μέχρι τότε ασκείται η real politic (sic!). Κάποιοι, που και αυτοί εκπροσωπούν κάποιες ομάδες, διαχειρίζονται την όλη κατάσταση. Διαχειρίζονται τις διαφορετικές και αντιμαχόμενες πιέσεις. Είναι οι διαχειριστές της χύτρας. Καθορίζουν το αν, το πότε και το πόσο θα ανοίξει η βαλβίδα ασφαλείας.
Όμως όπως οι φυσικοί νόμοι καθορίζουν το πόσο ένα μέταλλο μπορεί να αντέξει και μέχρι ποία πίεση έτσι και οι κοινωνικοί κανόνες είναι αυτοί που καθορίζουν τη συνοχή της κοινωνικής χύτρας. Το μόνο ξεκάθαρο είναι οτι οι κοινωνικοί κανόνες δεν έχουν την απολυτότητα και την απαγορευτική ευμεταβλητότητα των φυσικών νόμων. Μεταβάλλονται μέσα στο χρόνο και τον χώρο, μπορούνε να αλλαχθούν από ανθρώπους, από καταστάσεις από διεργασίες.
Το ζήτημα επομένως παραμένει αν οι διαχειριστές της χύτρας είναι αυτοί που μεταβάλλουν τους κοινωνικούς κανόνες ή είναι αυτοί που διέπονται από αυτούς και ανοιγοκλείνουν τις ασφάλειες σύμφωνα με αυτούς.
Οι ομάδες αυτές συγκροτούν μοχλούς πίεσης, που μπορεί να λέγονται κόμματα (με την παραδοσιακή μορφή), lobby’s (με την ελιτίστικη μορφή), Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (με την κινηματική μορφή), κλπ. Στόχος όλων αυτών των ομάδων είναι να λειτουργούν με τρόπο τέτοιο ώστε εκμεταλλευόμενοι την εξουσία που διαχειρίζονται, να ωφεληθούν με τρόπο άμεσο ή έμμεσο τα άτομα που απαρτίζουν την ομάδα.
Μπορούμε λοιπόν να παρομοιάσουμε μια κοινωνία με μια «χύτρα» όπου δημιουργούνται στο εσωτερικό της αντίρροπες και μεγάλες πιέσεις όσο θερμαίνεται. Η θέρμανση είναι οι ενέργειες που πραγματώνονται από τις ομάδες. Όσο περισσότερη ενέργεια – θερμότητα απελευθερώνεται τόσο μεγαλύτερος είναι ο αναβρασμός και οι πιέσεις που δημιουργούνται. Βέβαια ως γνωστόν κάθε χύτρα έχει τις βαλβίδες ασφαλείας της, έτσι και κάθε κοινωνία που θέλει να φέρει με αξιώσεις τον προσδιορισμό οργανωμένη.
Μόνο που κάποιες φορές οι βαλβίδες ασφαλείας δεν λειτουργούν, για πολλούς λόγους, ή οι βαλβίδες ασφαλείας δεν αρκούν για αποσυμπίεση. Τότε συμβαίνουν εκρήξεις!!! Όμως μέχρι τότε ασκείται η real politic (sic!). Κάποιοι, που και αυτοί εκπροσωπούν κάποιες ομάδες, διαχειρίζονται την όλη κατάσταση. Διαχειρίζονται τις διαφορετικές και αντιμαχόμενες πιέσεις. Είναι οι διαχειριστές της χύτρας. Καθορίζουν το αν, το πότε και το πόσο θα ανοίξει η βαλβίδα ασφαλείας.
Όμως όπως οι φυσικοί νόμοι καθορίζουν το πόσο ένα μέταλλο μπορεί να αντέξει και μέχρι ποία πίεση έτσι και οι κοινωνικοί κανόνες είναι αυτοί που καθορίζουν τη συνοχή της κοινωνικής χύτρας. Το μόνο ξεκάθαρο είναι οτι οι κοινωνικοί κανόνες δεν έχουν την απολυτότητα και την απαγορευτική ευμεταβλητότητα των φυσικών νόμων. Μεταβάλλονται μέσα στο χρόνο και τον χώρο, μπορούνε να αλλαχθούν από ανθρώπους, από καταστάσεις από διεργασίες.
Το ζήτημα επομένως παραμένει αν οι διαχειριστές της χύτρας είναι αυτοί που μεταβάλλουν τους κοινωνικούς κανόνες ή είναι αυτοί που διέπονται από αυτούς και ανοιγοκλείνουν τις ασφάλειες σύμφωνα με αυτούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου